Vast velen hebben er niks mee, maar ik ben toch niet de enige die als ze bij een groot heet vuur is, het verlangen heeft om midden in dat vuur te gaan staan ( :
In haar boek VUUR; handboek voor hoeders vertelt vuurpriesteres en jaargenote Immia over IN het vuur te willen gaan.
Suhana die op zoek was naar hoe hij de beoefening van verlichtende wezens kan leren en uitdragen wierp zich IN het vuur:
In die tijd beoefende priester Jayoshmayatana een ascetische praktijk van het verduren van verschrikkelijke hitte, met zijn geest op alwetendheid gericht, aan vier zijden omgeven door vuren als bergen zo groot en met een zeer smal pad boven een diepe afgrond.
Suhana zei: ‘Ik heb gehoord dat u onderricht geeft aan verlichte wezens. Kunt u me zeggen hoe ik de beoefening van verlichtende wezens kan leren en uitdragen?’
De priester zei : ‘Beklim dit smalle bergpad en spring van daaruit in het vuur – zo zal je verlichtende beoefening gezuiverd worden.
‘Toen beklom Suhana het pad naar de bergrots en wierp zich in het vuur. En terwijl hij viel, bereikte hij een een verlichtende concentratie die ‘mystieke kennis van de zegening van rust’ wordt genoemd. En hij zei: ‘Hoe wonderbaarlijk is dit aangename gevoel van het vuur.’
Suhana bezocht na dat ervaren van dat aangename gevoel van het vuur, nog vele andere heilige mensen. Hij heeft zijn sprong midden in het vuur overleefd. Bij de vuurloop lopen we over gloeiende kooltjes en ga je alleen in je verbeelding de vlammen binnen als je dat wilt.
Angst
Iedere vuurloop heb (ook ik) een tijdje dat ik bijzonder angstig en bevreesd ben. Als begeleider vind ik dat dubbel moeilijk om te hebben, omdat ik geen energie van angst wil verspreiden. Ik ben dan bang dat het niet mogelijk is en heb vrees voor het vuur dat zo enorm heet is. Deze angst laat ik dan zo veel mogelijk toe, en ik spreek mezelf toe dat het volkomen normaal is om angst te hebben, en dan gaat ze weer weg.
Vuur en ik
Op al mijn verjaardagen op de boerderij was er op mijn geboortedag een barbecue. De door mijn vader zelfgemaakte barbecue was erg groot en rond en stond in het midden van de vele familieleden. In mijn jonge jaren waren er ook kampvuren als ooms jarig waren, en totdat we verbouwden kolenkachels in huis. Het huisvuil werd niet opgehaald nog, maar door ons zelf verbrand. Bij dat vuur stonden we natuurlijk altijd erbij, de vele verschillende kleuren vlammen te bewonderen en er eindeloos met stokken in de poken.
Mijn eerste vuurloop ‘de Dochter’
Toen ik in 2007 voor het eerst op het Eigentijds Festival was met het priesteressenkamp van Wilde Wijze Vrouw, had ik ruimte om deel te nemen aan de vuurloop. Iets wat niet kan, wel doen, dat wilde ik graag. We zaten met zo’n 70 mensen van alle leeftijden bij elkaar om te praten over wat wel en wat niet te doen. Daarna deden, nu ja probeerden, een haka ( Nieuw Zeelandse dans) te doen uit alle macht. De middag ging zo voorbij, het vuurbed werd uit geharkt en er werd een rij gemaakt om aan de beurt te komen om te over het vuurbed te lopen. Steeds schuifelde je iets dichterbij.
Een meisje van een jaar of 7 sprak me aan. Of ze met mij mocht lopen? Wat een verrassing! Er was nergens een ouder, van mij mocht het. Even later stonden we hand in hand voor het vuurbed. Ik wachtte af. Zij deed haar eerste voet omhoog, ik bewoog synchroon mee en daar liepen we naast elkaar over de gloeiende kolen! Ik liep nog een tweede, danste nog een derde keer over het vuur.
En toen was het meisje er opeens weer. Volgens haar moest ik niet nog een keer gaan, dan zou ik blaren krijgen. Inmiddels voelde het alsof ik zowat licht aan het afgeven was, ik straalde. Ik had geen blaren, maar best gek wel pijn in mijn voeten en in mijn benen. Die nacht in mijn tent trok er energie van mijn voeten naar boven, door mijn lijf heen, en verdween zo deze pijn.
Mijn tweede vuurloop ‘de Magisch Moeder’
De tweede vuurloop die ik meemaakte was op de Hoorneboeg met de Wilde Wijze Vrouwen priesteressen. Voordat ik over het vuur kon maakte ik melding van mijn sterke imposter syndroom (ik kan niks, ik kan niet healen) en de vele gevoelens van schaamte die ik heb om dingen waar niets over te schamen valt. Beiden zijn niet weg gegaan ( nu ja mezelf erkenning geven als healer kan ik inmiddels wel). Ik vroeg Klara of ze met me over het vuur wou lopen. Ze zag een hele slinger van de hele groep voor zich, maar nadat ze vroeg aan mij of ik zover was, liepen we over het vuurbed.
Mijn derde vuurloop ‘de Geliefde’
Jaarlijks was er een Wilde Wijze Vrouwen vuurloop. Nu was ik zwanger. Sommige vrouwen wilden me weg houden bij het vuur, mijn buik wilde er juist heel dichtbij zijn. Terwijl het volkomen veilig is om als zwangere deel te nemen aan een vuurloop. Toen ik me afstemde voor het vuurbed kreeg ik gemende signalen. Als het niet een hele duidelijke JA is, dan is het nee. Dus liep ik naast het vuurbed in de juiste looprichting, maar er niet op. Ik heb me later nogmaals afgestemd, en weer een NEE.
De volgende avond toen ik weer thuis was vroeg mijn vriendin naar de vuurloop. Ze was erg opgelucht dat ik niet gelopen had, ze was er bang over en ze dacht dat het onze baby in de buik zou schaden. Ze had me niet verteld over haar angst hiervoor. Nu begreep ik wel waarom ik twee keer een NEE kreeg. Vanuit verbondenheid met mijn geliefde van toen
Mijn vierde vuurloop ‘de Zus’
Dat jaar was het priesteressenjaar waar mijn – biologische – zus Esmeralda in zat aan de beurt voor het vuurloopritueel. We vroegen elkaar om ook samen er over heen te lopen, en dat deden we. Het jaar erop besefte ik: dochter, moeder, geliefde, zus. Dat zijn zo je belangrijkste sociale rollen (naast je beroep/roeping).
Vele vuurlopen volgende, tot ik in 2013 mijn eerste eigen vuurloop gaf
Voor mijn eigen groep deed ik bij de eerste vuurloop die ik begeleidde voor hoe je over het vuur loopt. Dat wordt steeds gedaan ter voorbereiding. Ik schreed meer dan ik liep. Met als gevolg dat alle vrouwen – ja want alle vrouwen inclusief de vuurhoedsters kregen een ja – ook met niet al te snelle heerlijk waardige pas over dat vuurbed schreden. Prachtig om te zien.
Een doorgewinterde vuurhoedster was bang dat ze blaren hadden. Nee hoor: snel lopen over het vuur is niet vereist. Wel het gehoor geven aan de JA danwel de NEE.
In 2020 werd ik 50
Nog over 1 vuurloop. Mijn 50 ste verjaardag vierde ik met een vuurloop voor mijn gezin, familie en vriendinnen. In de ochtend werd ik (voor mijn gevoel) ontvangen door 4 raven die boven de vuurplek zich lieten zien. Woah.
FAQ
Waarom duurt de vuurloop twee dagen?
De vuurloop zelf, is op de eerste avond. De diepgang van de ervaringen nemen we de volgende dag mee om je transformatie verder te verankeren. Eerdere deelneemsters zouden niet anders willen. Eentje deed de tweede dag niet mee en moest dat bekopen met ernstige hoofdpijnen. Samen Hoe anders in je eentje thuis, op je werk, je gezin al de opgebouwde energie en wonderlijke ervaringen te integreren.
Wat als ik niet over het vuur wil/kan/durf te lopen? Heb ik dan wel waar voor mijn geld en moeite om te komen?
De twee rituele dagen in de natuur zijn hoe dan ook van helende en transformerende waarde, het wordt een tweedaagse onderdompeling in magie, verbondenheid, sisterhood, verdiepend contact met alle natuurkrachten, heling, reiniging/vernieuwing, community, ceremonie, en transformatie !
Ik ken nog niemand
We hebben elkaar nodig. Onze verbondenheid, menselijke warmte, zusterschap draagt erg bij om helemaal het ritueel in te gaan. We openen een groepsapp voorafgaande aan de vuurloop voor praktische zaken maar zeker ook om al in te checken waar we staan en wat we processen in aanloop van de vuurloop. Ter plekke gaat de eerste aandacht uit naar aankomen, op de plek maar ook in je eigen midden, en het bonden met je vuurloopsisters van het moment. De manier waarop we dat doen slaat ook aan bij vrouwen die geen groepsmens, geen vrouwengroepenliefhebber, wel hooggevoelig, autistisch of introvert is.
Trance
Veranderde staten van bewustzijn zonder middelen zijn niet ongewoon tijdens mijn vuurloopritueel. We zijn allemaal bedraad ervoor dat we dat kunnen, en dat kunnen en ook tegelijkertijd onszelf veilig te houden.
Fabels over lopen over het vuur
-Verlies je het vertrouwen, dan brand je je
-Verhoog je energie, dan kun je over het vuur
-Ga om met je angst , dan kun je door het vuur
-Je doet mee aan een vuurloop om een intentie uit te laten komen
-Je moet de tegenstelling angst en vertrouwen
Ze zijn niet helemaal raar deze uitspreken over vuurlopen. Maar er is geen moeten. We nodigen uit, maken gebruik van wat polyvagale theorie leert. Van het vrouwelijke. Van ziel. Van de plek ertussen. Van een warm welkom, de ruimte voor alle deelneemsters precies zoals je bent.
Wanneer
Donderdag 22 augustus van 10.30 tot circa 0.00
Vrijdag 23 van 10.30 tot circa 15.30 uur.
Thema van deze vuurloop
Er zal speciaal aandacht zijn voor het vieren en verankeren van jouw transformaties (tot op heden ( : )
Stel je vragen en/of reserveer nu je plek.
Meer info Ik geef me op
Related Posts
Leave a reply