Wordt er in vrouwengroepen vooral gekakeld?
De Atlas Reiki jaartrainingen zijn puur vrouwengroepen. Omdat ik er heilig in geloof dat ze het leven van deelnemende vrouwen kunnen transformeren. En via hen – stap voor stap – de hele aarde.
Toch zijn veel vrouwen huiverig om erin te gaan. In mijn praktijk heb ik gemerkt dat er een aantal misverstanden zijn over deze vrouwencirkels. In dit artikel wil ik de belangrijkste twee graag met je bespreken: over geroddel en over een gebrek aan evenwicht en mannelijke kracht.
Misschien weet je niet wat een vrouwencirkel is? Een intieme bijeenkomst puur voor vrouwen. Samen met andere deelneemsters zit je in een cirkel. Tijdens de vrouwencirkel word je uitgenodigd om precies te zijn zoals je bent. Het is een veilige en warme setting waarin je niets hoeft en waarin niemand iets van je verwacht. Zonder smartphones, Facebook en kinderen of partners die je aandacht vragen.
Misverstand: in een vrouwencirkel wordt geroddeld
Sommige vrouwen (en mannen) kunnen zich niet voorstellen dat er in een groep vrouwen niet geroddeld wordt of dat er geen conflicten ontstaan. Sommige vrouwen denken dat een vrouwencirkel een soort krabbenmand is waarin vrouwen elkaar het licht in de ogen niet gunnen. En elkaar voortdurend zitten af te troeven in slimheid en schoonheid.
Ze kunnen zich niet voorstellen dat er een warme, ontspannen sfeer is waarin vrouwen zich door andere vrouwen gesteund en gewaardeerd voelen. Toch is dat precies wat er in een vrouwencirkel gebeurt. (En in mannencirkels ook maar daar gaat dit artikel niet over.)
In een vrouwencirkel krijg je als vrouw de veilige ruimte om in je lijf en uit je denken te komen. Om je hart te openen en de andere vrouwen te zien voor wie ze echt zijn.Iedereen mag er zijn en niemand wordt buitengesloten. Je zult al snel ervaren dat de andere vrouwen als zusters voor je aanvoelen, als spiegelingen van jezelf.
Het is een plek waar alle delen van jezelf er mogen zijn. Waar je wordt gehoord en de ruimte krijgt om echt te luisteren, om te troosten en getroost te worden, om te lachen en te huilen, te midden van je zusters die je mogelijk nog nooit eerder ontmoet hebt.
Die warme sfeer ontstaat ook doordat er vooraf een paar simpele afspraken gemaakt worden over veiligheid en vertrouwen. Wat in de cirkel gebeurt, blijft in de cirkel. Als een vrouw praat, zwijgen de anderen. Jullie zitten in een cirkel waarin iedereen even ver van het middelpunt af zit. Ook daardoor is er gelijkheid en evenwicht. In vrouwencirkels gaat het om menselijkheid, niet om status. Dat je bekwaam bent op een bepaald vlak, maakt je als mens niet belangrijker dan een ander.
Reactie van een deelneemsters aan een Atlas Reiki vrouwencirkel: “Ik heb een heel jaar in een vrouwencirkel/groep gezeten. Vanmiddag bij Atlas Reiki heb ik, ondanks dat ik nog niemand kende, meer verbinding gevoeld dan in dat hele jaar.’
Misverstand: vrouwencirkels zijn onevenwichtig
Sommige vrouwen denken dat er in een groep met ‘alleen maar’ vrouwen een onevenwichtige energie zal zijn. In hun ogen is er pas balans als er zowel mannen als vrouwen zijn.
Als er helemaal geen mannelijke energie is, kan het toch ook niet evenwichtig zijn?
Mijn ervaring is dat juist in een vrouwencirkel alle eigenschappen van iedere vrouw zich uitgenodigd voelen om er helemaal te zijn. Dus ook alle eigenschappen die ‘vrouwelijk’ of ‘mannelijk’ gelabeld zijn. De innerlijke mannen en de innerlijke vrouwen in de deelnemende vrouwen durven dan sterker naar voren te komen. Vrouwen ervaren dat ze zelf helemaal heel en volledig zijn, en voelen zich juist evenwichtiger. Er is dan balans. De fysieke aanwezigheid van mannen is daarvoor dus niet nodig.
Je kunt een vrouwencirkel bij Atlas Reiki zien als een soort veilig mini-universum voor vrouwen waarin ze hun eigen kracht kunnen onderzoeken en ontplooien.
Wat gebeurt er werkelijk in een vrouwencirkel
In de intimiteit van een vrouwencirkel ontmoet je de stilte in jezelf. Je verwerkt je ervaringen en zet op een rijtje wat er in je leeft. Omringd door de warmte van de andere vrouwen deel je wat je wilt delen op een manier die bij jou past. Praten doe je als je de praatsteen vasthoudt. Iedere vrouw mag even lang praten.
De anderen luisteren vanuit hun buik en hart – niet met hun hoofd – en laten je weten dat ze je gehoord hebben. Ze stellen je geen ‘verstandige vragen’, ook niet als jullie buiten de cirkel stappen. Dat is taboe. Iedere vrouw in de kring wordt jouw schatbewaarder. Alleen jij mag het weer ter sprake brengen.
In deze setting durf je persoonlijke zaken te delen en je kwetsbare kanten te laten zien. Ook doordat je de betrokkenheid van de anderen voelt bij jouw verhaal en levensloop.
Door te praten in de cirkel verwerf je woord voor woord steeds meer zelfkennis. Je wordt niet onderbroken met wijze raad en goedbedoelde adviezen. Als jij voelt dat je uitgesproken bent, kan iemand anders de praatsteen overnemen en – naar het lijkt – jouw verhaal afmaken. Je hoort dan een andere vrouw vertellen wat jij had kunnen vertellen. Daardoor zie je een heel andere kant van haar.
En dat is het wonderbaarlijke van zo’n cirkel. Als een ander haar worstelingen in de groep deelt, zul jij je steeds meer verbonden voelen met het leven. Je ervaart dat je niet alleen staat, begrijpt jezelf beter en voelt mildheid voor de ander en voor jezelf.
Ik kan natuurlijk niet spreken over andere vrouwencirkels. Maar de vrouwencirkels die ik begeleid, zijn enorm gevarieerd en kleurrijk. Je zit niet met bijvoorbeeld alleen maar witte vrouwen van 40, getrouwd en hoogopgeleid. In mijn groepen zitten veelal zowel een studente als een 65-pluster, en alles daartussenin. Er waren single vrouwen, vrouwen met een relatie en lesbische vrouwen. Sommigen hadden een hoge opleiding, anderen vooral hands-on ervaring. En er waren zowel Nederlandse vrouwen als vrouwen met een andere etnische achtergrond.
Die verscheidenheid heeft telkens een grote meerwaarde voor het proces van de individuele deelneemsters. Hun wereld wordt letterlijk groter, doordat ze ruimer gespiegeld worden in wie ze zijn.
Vrouwencirkels zitten in ons DNA
We leven nu in een patriarchale samenleving waarin vooral mannen het voor het zeggen hebben. Je zou misschien denken dat dit de normale gang van zaken is, maar dat is niet zo. Dit systeem is pas zo’n 3500 jaar geleden in opkomst gekomen en staat in verband met de ontwikkeling van de landbouw.
Hiervoor hadden vrouwen een heel andere positie. Dat zie je nu nog terug bij sommige natuurvolken. Daarin delen vrouwen een longhouse, samen met alle kinderen uit de gemeenschap. Kinderen worden samen verzorgd samen met andere tantes, vriendinnen, oma’s en ooms. Minnaars komen op uitnodiging ’s avonds langs.
Vrouwen vormen van oudsher al genootschappen, waarin ze geheimen over het leven, over geboorte en dood, over magie en heling, aan elkaar en volgende generaties doorgaven. In onze oercellen – ons DNA – is dat nog steeds voelbaar. Ook al wonen veel vrouwen nu in economische kerngezinnen met een echtgenoot en twee kinderen.
Wil jij zo’n magische vrouwencirkel ervaren?
Zaterdag 17 juni ben je van harte welkom bij op de Proefdag van de 2-jaarstraining (die begint op 23 september 2017). Opgeven kan via contact, of via 06 40000827 of info@atlasreiki.nl.
Related Posts
ik zou me mijn leven zonder vrouwencirkel niet meer kunnen voorstellen!!!!!! Ik kom uit een omgeving met alleen mannelijke energie en heb ook geen zussen….. Nu heb ik een hele sliert Reikizussen.!!!! Het is zo’n verrijking (of verreiki-ing). Ik heb de inwijdingsweg nu 2 keer gedaan bij Nicola. Iedere reis was weer helemaal anders. Ik verheug me nu al op een vervolg reis…
Dag lieve Edda,
Heerlijk je enthousiasme voor de trainingen bij mij ook hier te lezen.
Ook ik zou me een leven zonder vrouwencirkel(s) niet meer voor kunnen stellen. Ook als ik ze begeleid kom ik tot mijn recht. Ik kan er voor alle deelnemers zijn en ook nog toelaten dat ze mij horen en zien .
En vrouwencirkels hebben me zoveel gebracht al in mijn leven. Van gestel ben ik zeer introvert en hooggevoelig. Me uiten, mijn verhaal , wat er in mij leeft naar voren brengen in gezelschap, daar is de sharing in een (vrouwen)cirkel helemaal geschikt voor.
Heerlijk om de tijd te krijgen, niet in de rede gevallen te worden – want dan slaat het voor mij hooggevoelige dicht want volg ik even niks meer en dacht ik op die ander in te moeten gaan.
Naast dat me met woorden beter kunnen verbinden met anderen verbeterd is, en het zo goed voelt in een vrouwencirkel ,hebben ze me zoveel meer gebracht. Als klein meisje wou ik een jongen zijn, ik haatte het toen ik ongesteld werd. De afkeer van mijn lijf werd minder toen ik in mijn studententijd mijn eerste vriendin als geliefde kreeg.Sindsdien wilde ik geen man meer zijn en voelde ik me een androgyn wezen – geen vrouw, geen man. Dat heb ik zo jaren gevoeld en tevreden mee geleefd tot ik in een vrouwengroep kwam (bij Wilde WIjze Vrouw).
Ik merkte dat ik me vrouw voelde [ “en dat niets eens erg vond “] en we hebben dat helemaal gevierd. Prachtig was het !
En het me vrouw voelen was het voorwerk om biologisch moeder te gaan worden – wat een voorrecht om dat mee te maken.
Liefs, Nicola